styl naukowy
Encyklopedia PWN
wybitny oświeceniowy racjonalista i humanista angielski.
Szkocja, Scotland,
część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
sztuka
Termin „sztuka” jest odpowiednikiem łac. ars (od którego pochodzi większość nowoż.: wł. i hiszp. arte, fr. i ang. art), ten zaś odpowiada gr. téchnē; przymiotniki „techniczny” i „artystyczny” są tego samego pochodzenia.
[niem.]
politol. ogólna nazwa teorii, propagowanych głównie na Zachodzie, zakładających stopniowe upodabnianie się społeczeństw kapitalistycznego i komunistycznego, którego wynikiem miał być trzeci, pośredni typ ustroju społeczno-ekonomicznego i politycznego; za przejawy procesu konwergencji uznawano podobieństwa między tymi społeczeństwami w zakresie: upowszechniania planowania gospodarczego oraz naukowych metod i technik produkcji i zarządzania, poziomów rozwoju gospodarczego, stylów życia, postępującej dezideologizacji.
rosyjski prozaik, poeta, dramatopisarz, krytyk literacki, publicysta i tłumacz.
Whitman 
, ur. 31 V 1819, Long Island (stan Nowy Jork), zm. 26 III 1892, Camden (stan New Jersey),
amerykański poeta, dziennikarz i eseista; w powszechnej opinii uchodzi za twórcę nowoczesnej poezji amerykańskiej.
[uı̣tmən]
Walt , ur. 31 V 1819, Long Island (stan Nowy Jork), zm. 26 III 1892, Camden (stan New Jersey),
